هر کدام از سیستم هایی که برای حفاظت پیرامونی به کار می روند، دارای نحوه عملکرد مشخصی هستند. بدین معنی که عملکرد سیستم حفاظت پیرامونی مادون قرمز با حفاظت پیرامونی فیبر نوری متفاوت است.
حفاظت پیرامونی هر ساختمان و یا محوطه بر اساس نوع خطرات، عوارض محیطی و تردد افراد طراحی می گردد. حفاظت پیرامونی از چند لایه حفاظتی شکل گرفته است که این لایه ها مکمل یکدیگر اند. در لایه اول حفاظت پیرامونی آشکار ، فنس ها و حصار ها قرار دارند و از تردد افراد غیرمجاز جلوگیری می کنند. لایه های بعدی می تواند ترکیبی از انواع تجهیزات الکترونیک مانند الکتروفنس، فیبر نوری، کابل های ارتعاشی، تکنولوژی مادون قرمز، آشکار ساز مایکروویو باشد.

تجهیزات حفاظت پیرامونی در مرزهای مجموعه مورد حفاظت نصب می شوند که این سیستم ها علاوه بر تاسیسات صنعتی و شهری در مرزها، فرودگاه ها، زندان ها، نیرو گاه های هسته ای و ... به کار گرفته می شوند.

• سیستم اعلام خطر پیرامونی :
استفاده از سنسورهای RX/TX تا 250 متر 
استفاده از سنسورهای مونو تا 25 منر 
استفاده از کابلهای حساس میکروفونی 
استفاده از کابلهای برقدار ( Electro Wire )
امکان استفاده از قفلهای الکترو مگنتیک جهت دربهای فنس 
استفاده از کابلهای مغناطیسی 
امکان اتصال سیستم به سامانه مداربسته

سیستم های پیشنهادی شرکت امن افزا نوین گستر برای بسیاری از محوطه های کوچکتر نیز مناسب و مقرون به صرفه می باشد. این سیستم ها علاوه بر کاربردهای حفاظتی در مجموعه هایی که دارای ملاحظات ایمنی می باشند نیز قابل استفاده می باشد. اماکنی نظیر تصفیه خانه های آب، کارگاههای ساختمانی و معادن از این دسته می باشند. در این مراکز آشکارسازی تردد در پیرامون محوطه می تواند به منظور هشدار زودهنگام ورود یک فرد مزاحم یا خرابکار و اعلام هشدار ایمنی به کار گرفته شود.

سطح حفاظت مورد نیاز برای هر ساختمان یا محوطه به طور معمول بر اساس سطح خطرات ناشی از تردد غیرمجاز یا فعالیتهای خرابکاری تعیین می شود . در حالت ایده ال طرح حفاظتی یک مجموعه شامل چند لایه مختلف حفاظتی می شود که مکمل یکدیگر می باشند. از این دیدگاه آشکارسازی تردد در پیرامون اماکن در اشکال مختلف آن برای اولین لایه حفاظتی کاملا مناسب است زیرا هم اقدام به ورود غیر مجاز را به سرعت به پرسنل اطلاع می دهد و هم به عنوان عامل ترس و تاخیر در ورود مهاجمان عمل می نماید.